در سال ۱۳۹۶ مصرف داخلی بنزین حدود ۸۰ میلیون لیتر بود. از آن زمان تا کنون حدود ۱۵ درصد به تعداد خودروها اضافه شده که با این حساب مصرف باید به حدود ۹۵ میلیون لیتر می‌رسید اما حالا مصرف ۱۳۵ تا ۱۴۰ میلیون لیتر شده است؛ یعنی حدود ۳۵ تا ۴۰ میلیون لیتر مصرف غیرعادی داریم.بخش عمده این مصرف اضافه، به بیرون از مرزها نشت می‌کند. در مورد گازوئیل هم که قیمتش بسیار پایین‌تر از بازارهای منطقه است، انگیزه قاچاق حتی بیشتر است. مثلا وقتی بنزین را ۱۵۰۰ تا ۳۰۰۰ تومان می‌فروشید در حالی‌که در کشورهای همسایه معادل ۳۰۰۰ تومان تا ۱۰ هزار تومان است، انگیزه قاچاق بالا می‌رود. گازوئیل در ایران حتی ۳۰۰ یا ۶۰۰ تومان قیمت دارد. بنابراین قاچاق آن جذاب‌تر است. کشنده‌ها بارنامه جعلی می‌زنند، سوخت را خارج می‌کنند و آن عدد قاچاق، بسیار بیشتر از آن ۳۵ میلیون لیتر است. بنابراین بخش اعظم واردات بنزین، نه در خدمت مردم بلکه در جیب قاچاقچیان و دشمنانی می‌رود که علیه ایران فعالیت می‌کنند.قاچاقچی یعنی یک آدم خلافکار، یعنی کسی که از حرام‌خواری ارتزاق می‌کند. این افراد اراذل و اهل خلاف هستند. این افراد یا پول خود را در بازار مسکن و ملک سرمایه‌گذاری می‌کنند، یا به‌طور مضحک و فاجعه‌باری تحت عنوان سرمایه‌گذار خارجی وارد کشور می‌شوند. مثلا یک قاچاقچی پاکستانی که آمده در ایران سرمایه‌گذاری کند، منبع پولش قاچاق سوخت است.این افراد خودبه‌خود با نفوذ مالی‌شان، ابزار کلنگی کردن امنیت ملی می‌شوند. اگر سیستم دشمن، باهوش باشد. مثل رژیم صهیونیستی-محال است این فرصت را از دست بدهد. قطعا با این شبکه‌ها ارتباط می‌گیرد و حتی نیازی به پرداخت پول هم ندارد؛ فقط تضمین‌هایی برای ادامه فعالیت می‌خواهد.
